قُطُب منار در دهلی بلندترین بنای آجری دنیاست و جزو اولین بناهای عظیم هند و از نمونه‌های بارز معماری هندو-اسلامی است همچنین جزو اولین بناهای عظیم هند و از نمونه‌های بارز معماری هندو-اسلامی است و به تقلید از منار جام افغانستان، ساخته شد.
قُطُب منار در دهلی بلندترین بنای آجری دنیاست و جزو اولین بناهای عظیم هند و از نمونه‌های بارز معماری هندو-اسلامی است همچنین جزو اولین بناهای عظیم هند و از نمونه‌های بارز معماری هندو-اسلامی است و به تقلید از منار جام افغانستان، ساخته شد.
قطب منار به دستور سلطان معزالدین غوری از سلسله غوریان و توسط غلام ترک و سپهسالار او قطب‌الدین ایبک، که بعدها به پادشاهی رسید، در ۱۱۹۹ میلادی بنیان‌گذارده شده و بعد توسط داماد او شمس‌الدین التتمش در ۱۲۳۰ م کامل شد و سپس به‌وسیله فیروزشاه تغلق در سال ۱۳۱۶ م به پایان رسید. در سال۱۳۶۸ م این بنا به‌وسیله رعد و برق صدمه دید که توسط فیروزشاه و اسکندر لودی دوباره مرمت شد.
هر طبقه قطب منار کتیبه‌هائی دارد که متونی از آیات قرآن و اسامی قطب‌الدین ایبک، محمد بن سام و دیگر پادشاهان و امرا را شامل می‌شود.
قطب منار از سنگ ماسه‌ای قرمز و قهوه‌ای روشن و سنگ کوارتزی خاکستری ساخته شده و دو ردیف آن نیز با مرمر سفید ساخته شده‌است و تزئینات روی این منار بی‌نظیر است. تزئینات و نقوش هر پنج طبقه متفاوت هستند. پایین‌ترین طبقه لبه‌های کوه مانندی دارد که یک درمیان نیم‌ستون‌های مدوری در میان آن‌ها قرار گرفته‌است. گرداگرد طبقه دوم را برآمدگی‌های مدوری پوشیده‌است و طبقه سوم ستاره‌ای شکل است. طبقه چهارم و پنجم به صورت ساده‌ای گرد و استوانه‌ای هستند.