کاخ هوا در سال 1799 به دستور مهاراجه ساوای پراتاپ سینگ بنا شد.

کاخ هوا در سال 1799 به دستور مهاراجه ساوای پراتاپ سینگ بنا شد. این بنا با الهام از کاخ دیگری به نام خِتری محل و تحت سرپرستی استاد معمار لال چاند بنا شد. نمای بیرونی پنج طبقه بنا با 953 پنجره کوچک در یک مشبک کاری زیبا (جهاروخا) شباهت زیادی به کندوی زنبور عسل دارد.هدف اصلی از مشبک سازی این بود که بانوان خاندان سلطنتی بتوانند بدون هراس از دیده شدن، زندگی روزمره و جشن‌های خیابانی را تماشا کنند. آنها به عنوان «پرده‌نشین» اجازه حضور در اماکن عمومی بدون روبنده را نداشتند. همچنین شبکه پنجره‌ها امکان ورود نسیم خنک و تهویه هوای ساختمان را فراهم می‌کرد و هوای داخل بنا را، به ویژه در ماه‌های گرم سال خنک نگه می‌داشت. بسیاری از مردم که نمای بیرونی حوا محل را می‌دیدند به اشتباه تصور می‌کردند جلوی کاخ را می‌بینند، در حالیکه درواقع دیوار پشتی کاخ رو به خیابان ساخته شده بود.هوا محل پس از 50 سال درسال 2005 مورد بازسازی قرارگرفت. بخش خصوصی حفاظت از یادبودهای تاریخی جیپور را بر عهده گرفت و نگهداری از هوا محل به Unit Trust هند واگذار شد. این کاخ بخشی از یک مجموعه عظیم است و نمایشگرهای قرار گرفته در قاب‌های سنگی، پنجره‌های کوچک و سقف‌های طاق دار برخی از ویژگی‌های این جاذبه توریستی هستند. همچنین این عمارت ساخته شده از سنگ ماسه مانند دیگر بناهای تاریخی جیپور، گچ‌بری‌های ظریفی دارد.